بايدتوجه داشته باشيدكه تجزيه كلمات باجداول ارائه شده،يادگیری را عمیق تر ودقیق تر می کند:

« مَاشَاهَدُوا شَيْئاً. »=چیزی را ندیدند.

(مَا):حرف نفي،(شَاهَدُوا): فعل وفاعل ضمير بارز(واو) فاعل ومرفوع محلا، (شَيئاً):مفعولٌ به ومنصوب به اعراب اصلي وظاهري است.

تجزيه حرف با جدول زيربهتر ودقيق تر در ذهن شما عزيزان تثبيت مي شود.

هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَ الَّذِينَ لايَعْلَمُونَ.=آيا كساني كه مي دانندوكساني كه نمي دانند يكسان هستند.

(هَلْ)حرف استفهام،(يَسْتَوِي)فعل، (الَّذِينَ)فاعل ومرفوع به اعراب محلي، (يَعْلَمُونَ)جمله صله، شامل فعل وفاعل ضميربارزواوفاعل ومرفوع محلا، (و)حرف عطف ،(الَّذِينَ) معطوف ومرفوع به تبعيت و اعراب محلي، (لايَعْلَمُونَ)جمله صله،شامل فعل وفاعل ضميربارزواوفاعل ومرفوع محلا است.

  اگر شما می‌خواهید جاذبه های زیبای کره زمین را ببینید، پس بار و بنه خود را ببندید و برای دیدن دریاچه‌های Plitvice به کروواسی بروید! زیبایی بدیع این دریاچه‌ها این مکان را به یکی از قدیمی‌ترین مناطق توریستی تبدیل کرده است. این دریاچه‌ها که تعدادشان به 16 می‌رسد در پارک ملی کروواسی و در محاصره سه کوه واقع شده است. هیچ کس نمی‌تواند بدون اظهار شگفتی به این زیبایی دست نخورده که از میان کوه‌های کروواسی روان است بنگرد. اولین بار این دریاچه‌ها در قرن 19 تبدیل به یکی از جاذبه‌های توریستی این منطقه شدند. درحالیکه این دریاچه‌ها در مرز بوسنی و هرزگووین واقع شده اند، پارک‌های ملی تا مدتی تبدیل به محل استقرار سربازان شده بود تا اینکه سازمان یونسکو به این داستان غم انگیز پایان داده و آنها را در فهرست آثار باستانی جهان به ثبت رساند. اینها شامل 12 رود بالایی و 4 رود در قسمت پایینی می‌شوند که به دلیل ریزش از کوه‌ها شکل گرفته‌اند. پیش بینی می‌شود در آینده نیز مثل الان این دریاچه‌های بکر با وجود ماهی‌های نقره گون شان و گرگ‌ها و گوزن‌هایی که از آب آن تشنگی خود را رفع می‌کنند، شادابی و سرزندگی خود را حفظ کنند...

داوطلبان پس از یک کنکور آزمایشی،افکارورفتارمتفاوتی دارند:

1)گروهی نمی دانندچگونه عمل کرده اندوقادر به ارزیابی وپیش بینی نتایج خودنیستند.

2)بسیاری از آنها ازنتایج خود ناراضی خواهند بود.

3)عده ای مضطرب ونگران می شوند.

4)برخی ناامیدومنفعل می شوند.

5)گروهی عصبانی می شوند.

6)عده ای کم کاری و نتیجه ی ضعیف خود را گردن سؤال ها می اندازند،آنها را غیراستانداردمی خوانند.

7)برخی ازآنهامیل به گرفتن ودیدن کارنامه ی خودندارندوناخودآگاه از نمرات کارنامه شان وحشت دارندو عده ای ازآنان کارنامه خود رامچاله می کنندو آینه ی اعمال خود را می شکنند.

    درمقابل،تنها10تا 15 درصد از داوطلبان،نتایج وکارنامه ی کنکور آزمایشی را جدی می گیرند،آن را دقیق ارزیابی می کنندوبراساس آن فعالیت های بعدی خود را تنظیم می کنند. آنهامی دانندتاجایی که ممکن است بایدازهر آزمون یاد بگیرندوبیاموزند.برای آنهاآزمون بدون ارزیابی یک کار نیمه تمام وناقص است.به یقین می دانند که باید اشکالات وایرادات خود را برطرف کنندو بیش از پیش تمرین کنند.و در خود تسلط را بوجود بیاورند.

« کُلُّ مُضَافٍ إلَیهِ مَجرُورٌ .»=هر مضافٌ الیهی مجرور است.

(كل):مبتدا ومرفوع به اعراب اصلی وظاهری،(مضافٍ):مضافٌ الیه ومجرور به اعراب اصلی وظاهری ، (الیه):جار ومجرور و مجرور به اعراب محلّی،(مَجرُورٌ):خبر(مفرد مشتق)ومرفوع به اعراب اصلی وظاهری است.

لایَومَ کَیَومِکَ یا أبَا عَبدِاللهِ.=ای اباعبدالله حسین هیچ روزی همانند روز تونیست.

لا=لای نفی جنس،یَومَ=اسم لای نفی جنس ومبنی برفتح ومنصوب محلا،کَیوِمِک=خبرلای نفی جنس(شبه جمله) ومرفوع محلا،کَ=مضاف الیه ومجرور محلا،یا=حرف ندا،أبا=منادای مضاف ومنصوب به اعراب فرعی وظاهری است. عبدِ والله=هردو مضافٌ الیه ومجرور به اعراب اصلی وظاهری هستند.

ألسُّؤالُ الأوَّلُ:تَرْجِمِ الْعِبَارَاتِ التَّالِيَةَ اِلَي الْفَارْسِيَّةِ بِعِبَارَاتٍ مَألُوفَةِ:(3)

1)لَيْتَ الْمُسْلِمِينَ يَسْتَيْقِظُونَ مِنْ نَومِ الْغَفْلَةِ وَ يَأخُذُونَ مَشْعَلَ الْهِدَايَةِ بِأيْدِيهِم.

2)إِقْتَرَبَ الدُّبُّ مِنَ الرَّجُلِ وَ وَضَعَ أنْفَهُ قُرْبَ رَاْسِهِ وَ شَمَّهُ.

3)لاتَنْزِلُ النِّعَمُ مِنَ السَّمَاءِ جَاهِزَةً بَلْ هِيَ ثَمَرَةُ الْكَدِّ وَ تَحَمُّلِ الْمَشَقَّةِ.

4)يَاأبَتِ!مَاذا تَطْلُبُ مِنِّي؟!أتَطْلُبُ عِبَادَةَ الأصْنَامِ وَ السُّكُوتِ أمامَ ظُلْمِ الظَّالِمِينَ.

5)فَسِيرِي عَلَي الْمَوتِ لاتَنْحَنِي * فَأنْتَ الصُّمُودُ الَّذِي لايَلِينُ.

6)فِي ازْديادِ الْعِلْمِ إِرْغامُ الْعِدَي * وَ جَمَالُ الْعِلْمِ إِصْلاحُ الْعَمَل.

ألسُّؤالُ الثَّانِي :عَيِّنِ الصَّحِيحَ فِي الْعِبَارَاتِ التَّالِيَةِ.(5/1)

1-ألْمُؤمِنُونَ لَنْ يَكْذِبُوامِنْ أجْلِ زَخَارِفِ الدُّنْيا.

1) مؤمنان به خاطر زرق وبرق هاي دنيا هرگزدروغ نخواهند گفت.

2) مؤمنان به خاطر زرق وبرق هاي دنيا هرگزدروغ نگفتند.

3) مؤمنان به خاطر دنيا وآنچه دردنيا است،هرگزدروغ نخواهند گفت.

4) افرادمؤمن به خاطر زرق وبرق هاي دنيا هرگزدروغ نمي گويند.

2-}وَمَاتُقَدِّمُوا لأنْفُسِكُمْ مِنْ خَيرٍ،تَجِدُوهُ عِنْدَ اللهِ.{

1)هرنيكي وخيري راكه پيشاپيش براي خود نمي فرستيد،نزدخدا آن را مي يابيد.

2)هرچه راازخوبي كه براي خودتان پيش مي فرستيد،آن را نزدخدا مي يابيد.

3) هرچه راازخوبيها كه براي خودت پيش مي فرستيد،آن را نزدخدا مي يابيد.

4) هرچه را كه براي خودت پيش مي فرستيد،آنها را به دون كم وكاست نزدخدا مي يابيد.

3-عُلِّقَ جَرَسٌ ثَمِينٌ عَلَي بابِ بَيتِ اَحَدِ الأغْنِياءِ.

1) زنگ گرانبهايي بردرِ خانه ي يكي ازثروتمندان آويخته شد. 2)زنگ گرانبهابردرِخانه يكي ازثروتمندان آويخته شده بود.

3) زنگ گرانبهايي بردرِ خانه ي يكي ازثروتمندان آويخت. 4) زنگ گرانبهابردرِ خانه ي يكي ازثروتمندان آويختم.

ألسُّؤالُ الثَّالِثُُ :إِقْرَأِالنَّصَّ التَّالِيَ ثُمَّ أجِبْ عَنِ الأَسْئِلَةِ.0(2)

سَألَ رَجُلٌ الإِمامَ الصَّادِقَ(ع)عَنْ سِرِّ غَضَاضَةِ الْقُرْآنِ،فَقَالَ الإِمامُ:إِنَّ اللهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَي لَمْ يَجْعَلْهُ لِزَمانٍ دُونَ زَمانٍ وَ لِناسٍ دُونَ نَاسٍ،فَهُوَ فِي كُلِّ زَمانٍ جَدِيدٌوَ عِندَ كُلِّ قَومٍ غَضٌّ إِلَي يَومِ الْقِيامَةِ.

1)هَلْ نَزَّلَ اللهُ القُرْآنَ لِزَمانٍ خَاصِّ؟ 2)مَاهُوَ مُرَادِفُ «غَضَّ»؟

3)عَيِّنْ إِسْمَ«حروفِ مُشَبَّهَة بالفعلِ». 4)عَيِّنْ إِسْمَيْنِ مُشْتَقَّيْنِ و نَوعَهُمَا فِي النَّصِّ.

ألسُّؤالُ الرَّابِعُ :صَحِّحْ مَاتُشَاهِدُ مِنَ الأَخْطَاءِ فِي تَرْجَمَةِ الْعِبَارَاتِ التَّالِيَةِ.(5/1)

· «لاتَحْسَبِ الْمَجْدَ تَمْراً أنْتَ آكِلُهُ * لَنْ تَبْلُغَ الْمَجْدَ حَتَّي تَلْعَقَ الصَّبِرا.»

· سربلندي رالباس كهنه اي مپندار كه تو آنرا مي پوشي،به سربلندي نرسيدي تااينكه مادّه تلخ را بچشي.

ألسُّؤالُ الخَّامِسُ :اُكْتُبْ مَايُطْلَبُ مِنْكُمْ.(1).

1)أسْرَعَ(بالفارسيَّة): 2)قهرمان(بالعَرَبِيَّة): 3)نَجَحَ(ألمُرادِف): 4)مُجِدّ(ألْمُتَضادّ):

(مشاوره ) از ريشه (شور) است و شور به معناى استخراج ، به دست آوردن و كشف كردن است .
در (مجمع البحرين ) كه بيان كننده كاربردهاى الفاظ در قرآن و متون حديثى است ، در مورد لفظ (مشاوره ) و كاربرد فعلى آن ، آمده است :
(المشاورة مشتقة من شِرْتُ العسل ،اى استخرجته من موضعه ... وشاورته فى الامر واستشرته بمعنى راجعته لا رى راءيه فيه ... واءشار علىّ بكذا: اى اءرانى ما عنده فيه من المصلحة ).
يعنى لفظ (مشاوره ) از كاربرد (شرت العسل ) به معناى استخراج عسل از كندوى زنبور است . و (شاورته ...) يعنى به او مراجعه كردم تا نظر او را به دست آوردم . و جمله (اَشار علىّ بكذا) به اين معناست كه مشاور آنچه را كه مصلحت تشخيص دهد، براى راهنمايى من بازگو كرده است .
(راغب ) ضمن اينكه (مشاوره مشورت و تشاور) را يكى دانسته ، مى نويسد:(... التشاور والمشاورة والمشورة استخراج الراءى بمراجعة البعض الى البعض ، من قولهم ، شرت العسل اذا اتخذته من موضعه واستخرجته منه ...).

برای ترکیب صحیح ودقیق باید ابتداء مشخص کنیم که جمله ی ما ازکدامیک از انواع سه گانه ی زیر می باشد.

1-جمله فعلیه می باشد.دراین صورت باید فعل وفاعل و مفعول به وجارومجرور را مشخص کنیم.

2-جمله اسمیه است. دراین هنگام باید مبتدا وخبر ونوع خبر را مشخص می کنیم.

3-جمله با نواسخ شروع شده است. دراین صورت باید نوع ناسخه واسم وخبر نواسخ را مشخص کنیم.

برای ترکیب صحیح باید موارد زیر به طور کامل بیان کنیم:

1-نقش کلمه را مشخص کنیم.

2-اعراب آن را بیان کنیم.

3-نوع اعراب آن کلمه را مشخص کنیم.

(تِلْكَ آياتُ الْكِتابِ الْمُبِينِ).سوره یوسف

 (نظير اين تعبير را در ادبيات فارسى نيز داريم كه در حضور يك شخص بلند پايه مى‏گويند: آن جناب ... آن مقام محترم ...).
سپس هدف نزول اين آيات را چنين بيان مى‏كند:
" ما آن را قرآن عربى فرستاديم تا شما آن را به خوبى درك كنيد" (إِنَّا أَنْزَلْناهُ قُرْآناً عَرَبِيًّا لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ).
هدف تنها قرائت و تلاوت و تيمن و تبرك با خواندن آيات آن نيست، بلكه هدف نهايى درك است، دركى نيرومند و پر مايه كه تمام وجود انسان را به سوى عمل دعوت كند.

سپس مى‏فرمايد:" ما نيكوترين قصه‏ها را از طريق وحى و فرستادن اين قرآن براى تو بازگو مى‏كنيم هر چند پيش از آن، از آن غافل بودى" (نَحْنُ نَقُصُّ عَلَيْكَ أَحْسَنَ الْقَصَصِ بِما أَوْحَيْنا إِلَيْكَ هذَا الْقُرْآنَ وَ إِنْ كُنْتَ مِنْ قَبْلِهِ لَمِنَ الْغافِلِينَ).  بعضى از مفسران معتقدند كه" أَحْسَنَ الْقَصَصِ" اشاره به مجموعه قرآن است، و جمله بِما أَوْحَيْنا إِلَيْكَ هذَا الْقُرْآنَ را قرينه بر آن مى‏دانند، و" قصه" در اينجا تنها به معنى داستان نيست، بلكه از نظر ريشه لغت به معنى جستجو از آثار چيزى است، و هر چيز كه پشت سر هم قرار گيرد، عرب به آن قصه مى‏گويد و از آنجا كه به هنگام شرح و بيان يك موضوع، كلمات و جمله‏ها پى در پى بيان مى‏شوند، اين كار را" قصه" ناميده‏اند.

در روايات متعددى نيز مشاهده مى‏كنيم كه اين تعبير در باره مجموعه قرآن به كار رفته است هر چند اين روايات به عنوان تفسير آيه مورد بحث وارد نشده است (دقت كنيد).
مثلا در حديثى كه على بن ابراهيم از پيامبر ص نقل كرده مى‏خوانيم:
و احسن القصص هذا القرآن‏
:" بهترين قصه‏ها اين قرآن است" .
در كتاب" روضه كافى" در خطبه‏اى از امير مؤمنان على ع چنين نقل شده كه‏
ان احسن القصص و ابلغ الموعظة و انفع التذكر كتاب اللَّه عز ذكره‏
:" بهترين داستانها و رساترين موعظه‏ها و سودمندترين تذكرها كتاب خداوند متعال است" (تفسير نمونه، ج‏9، ص:301

« نَحْنُ مَظْلُومُونَ. »=ما ستمدیده ایم.

«نَحْنُ»=مبتدا ومرفوع محلاًّ،«مَظْلُومُونَ»=خبر(مفرد مشتق) ومرفوع به اعراب فرعی وظاهری است.

« ألاتُشَاهِدِینَ ظُلمَ القِطَّةِ؟ »=آیا ستم گربه را نمی بینی؟

« أ »=حرف استفهام،« لاتُشَاهِدِینَ »=فعل وفاعل ضمیر بارز«ی»فاعل ومرفوع محلاًّ،« ظُلمَ »=مفعولٌ به ومنصوب به اعراب اصلی وظاهری،« القِطَّةِ »=مضافٌ الیه ومجرور به اعراب اصلی وظاهری است.

قَالَ المَهدِیُّ(عج):اَلحَقُّ مَعَنَا.=حضرت مهدی گفت:حقّ و حقَّانیّت با ما است. « بحارالانوار،ج53،ص 178

« قَالَ »=فعل،« المَهدِیُّ »=فاعل ومرفوع به اعراب اصلی وظاهری،« اَلحَقُّ مَعَنَا » =مفعولٌ به ومنصوب محلاًّ،« اَلحَقُّ » =مبتدا ومرفوع به اعراب اصلی و ظاهری،« مَعَنَا »=خبر(شبه جمله)ومرفوع به اعراب محلِّی است.

نهم ربیع الاول، نه تنها نخستین روز امامت امام عصر علیه السلام است، بلكه آغاز دوره ای حیاتی و مهم در تاریخ شیعه نیز به شمار می آید. در سال روز نهم ربیع الاول كه یادمان آغاز امامت ولی عصر علیه السلام است، تصمیم گرفتیم در چند سطر كوتاه به رخ دادهایی كه پس از شهادت امام حسن عسكری علیه السلام در سامرا روی داد، اشاره كنیم.

* * *

روز جمعه، هشتم ربیع الاول سال 260 هـ.ق، امام حسن عسكری علیه السلام پس از این كه نماز صبح را خواندند، بر اثر زهری كه هشت روز قبل معتمد به ایشان خورانده بود، به شهادت رسید. این حادثه در شرایطی روی داد كه امام یازدهم افزون بر این كه مانند پدران خود زمینه را برای غیبت آماده كرده بود، شب پیش از شهادت شان، دور از چشم مأموران خلیفه، نامه های بسیاری به شهرهای شیعه نشین فرستادند. خبر شهادت امام در سراسر شهر سامرا پیچید و مردم به احترام او عزاداری كردند. به گفته مورخان، در روز شهادت امام، سامرا به صحرای قیامت تبدیل شده بود.