این وبلاگ به منظور آشنایی با چگونگی تجزیه و ترکیب در زبان عربی ، به سبکی نوین و ارائه روش هايی جدید برای ترکیب و ارتباط عملی بیشتر با قرآن و فرمایشات معصومین علیهم السلام طراحي شده است. ایجاد ارتباط کامل ، آسانتر و بهتر با دانش آموزان ، دانش پژوهان و علاقه مندان به زبان عربی، و همچنين مشاوره و برنامهریزیهاي مربوطه، از ديگر خدمات اين وبلاگ ميباشد. مسلماً نظرات شما در رفع نواقص و ارائه هرچه مطلوبتر خدمات فوق مزيد امتنان خواهد بود.
خبرنامه
براي اطلاع از آپيدت شدن وبلاگ در خبرنامه وبلاگ عضو شويد تا جديدترين مطالب به ايميل شما ارسال شود
قَالَ المَهدِیُّ(عج):اَلحَقُّ مَعَنَا.=حضرت مهدی گفت:حقّ و حقَّانیّت با ما است. « بحارالانوار،ج53،ص 178
« قَالَ »=فعل،« المَهدِیُّ »=فاعل ومرفوع به اعراب اصلی وظاهری،« اَلحَقُّ مَعَنَا » =مفعولٌ به ومنصوب محلاًّ،« اَلحَقُّ » =مبتدا ومرفوع به اعراب اصلی و ظاهری،« مَعَنَا »=خبر(شبه جمله)ومرفوع به اعراب محلِّی است.
نهم ربیع الاول، نه تنها نخستین روز امامت امام عصر علیه السلام است، بلكه آغاز دوره ای حیاتی و مهم در تاریخ شیعه نیز به شمار می آید. در سال روز نهم ربیع الاول كه یادمان آغاز امامت ولی عصر علیه السلام است، تصمیم گرفتیم در چند سطر كوتاه به رخ دادهایی كه پس از شهادت امام حسن عسكری علیه السلام در سامرا روی داد، اشاره كنیم.
* * *
روز جمعه، هشتم ربیع الاول سال 260 هـ.ق، امام حسن عسكری علیه السلام پس از این كه نماز صبح را خواندند، بر اثر زهری كه هشت روز قبل معتمد به ایشان خورانده بود، به شهادت رسید. این حادثه در شرایطی روی داد كه امام یازدهم افزون بر این كه مانند پدران خود زمینه را برای غیبت آماده كرده بود، شب پیش از شهادت شان، دور از چشم مأموران خلیفه، نامه های بسیاری به شهرهای شیعه نشین فرستادند. خبر شهادت امام در سراسر شهر سامرا پیچید و مردم به احترام او عزاداری كردند. به گفته مورخان، در روز شهادت امام، سامرا به صحرای قیامت تبدیل شده بود.
هیچ بنده اى حقیقت ایمان را کامل نمى کند مگر این که در او سه خصلت
باشد: دین شناسى ، تدبر نیــکو در زندگى ، و شکیـبایى در مصیبتها و بلاها.
« لا یستَکمِلُ »=فعل،« عَبدٌ »=فاعل ومرفوع به اعراب اصلی وظاهری،« حقیقةَ »=مفعولٌ به و منصوب به اعراب اصلی وظاهری،« الایمانِ »=مضافٌ الیه ومجرور به اعراب اصلی وظاهری، « حَتَّى » =ازحروف ناصبه،« تَکونَ »=ازافعال ناقصه وفعل مضارع منصوب به اعراب اصلی وظاهری، « فیهِ »=خبرمقدَّم افعال ناقصه(شبه جمله) ومنصوب محلاًّ،« خِصالُ »=اسم مُؤَخَّر افعال ناقصه و مرفوع به اعراب اصلی وظاهری،« ثَلاثٍ »=مضافٌ الیه ومجرور به اعراب اصلی وظاهری، « اَلتَّفقُّهُ » = بدل ومرفوع به تبعیت واعراب اصلی وظاهری،« فِى الدّینِ »= جارو مجرور ومجرور به اعراب اصلی وظاهری، « وَ »=حرف عطف،« حُسنُ »=معطوف و مرفوع به تبعیت و اعراب اصلی و ظاهری، « وَ »=حرف عطف،« التَّقدیرِ »=معطوف و مرفوع به تبعیت و اعراب اصلی و ظاهری، « فِى المَعیشَةِ »=جارو مجرور ومجرور به اعراب اصلی وظاهری، « وَ » =حرف عطف،« الصَّبرُ »=معطوف و مرفوع به تبعیت و اعراب اصلی و ظاهری، « عَلَى الرَّزایا » =جارو مجرور ومجرور به اعراب تقدیری است.
سالروز شهادت دومین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت ، کریم اهل بیت ، امام حسن مجتبی علیه السلام را به پیشگاه قطب عالم امکان ، صاحب العصر و الزمان ، حضرت مهدی ارواحنا له الفداه و نائب بر حقش ، حضرت آیت الله العظمی خامنه ای دامت برکاته و به محضر شما عاشقان آن امام همام تسلیت عرض می نمائیم.
پيامبر خدا ( ص) فرمود : هيچ بنده اي حقيقتا مؤمن نيست مگر اينکه نفس خود راشديدتر از محاسبه بين دو شريک و يا محاسبه مولا از بنده خود مورد محاسبه قراردهد .
بحارالانوار ج 70 ص 72
:: موضوعات مرتبط:
مناسبت ها ,
,
:: بازدید از این مطلب : 250
قَالَ الصَّادقُ(ع):تَعَلَّمُوا العَرَبِیَةَ فَإِنَّها کَلامُ اللهِ الَّذِی یُکَلِّمُ بِهِ خَلقَهُ.=امام صادق علیه السلام فرمودند: زبان عربی را یاد بگیرید که البته آن سخن خداوندی است که به وسیله آن با مردمش سخن می گوید.
«قَالَ»=فعل،«الصَّادِقُ»= فاعل ومرفوع به اعراب اصلی وظاهری،«تَعَلَّمُوا العَرَبِیَةَ فَإِنَّها کَلامُ اللهِ الَّذِی یُکَلِّمُ بِهِ خَلقَهُ»=مفعولٌ به ومنصوب محلاًّ،«تَعَلَّمُوا»=فعل و فاعل ضمیر بارز«واو» فاعل ومرفوع محلاًّ،«العَرَبِیَةَ»=مفعولٌ به ومنصوب به اعراب اصلی وظاهری،«فَـ » = حرف عطف، «إِنَّ »=حرف مُشبَّهةٌ بالفعل،«هَا »=اسم حروف مُشبَّهةٌ بالفعل و منصوب محلاًّ،« کَلامُ » = خبراِنَّ (مفرد جامد) ومرفوع به اعراب اصلی وظاهری،« اللهِ»=مضافٌ الیه و مجرور به اعراب اصلی وظاهری،« الَّذِی»=صفت (مفرد) ومجرور به تبعیت واعراب محلِّی،« یُکَلِّمُ بِهِ خَلقَهُ » = جمله صله که هیچ محلِّی از اعراب ندارد.« یُکَلِّمُ»=فعل وفاعل ضمیرمستترهُوَ فاعل،« بِهِ»=جارو مجرور و مجرور به اعراب محلِّی،« خَلقَ»=مفعولٌ به و منصوب به اعراب اصلی وظاهری،« هُ »=مضافٌ الیه ومجروربه اعراب محلِّی است.
:: موضوعات مرتبط:
ترکیب ,
حدیث ,
,
:: بازدید از این مطلب : 438