«لَکِنِّی مَحبُوسٌ مُحتَقَرٌ مَعَ أنِّی أنطِقُ وَ اُغَرِّدُ.»=اما من زندانی وحقیر هستم باوجود اینکه من سخن می گویم وآواز می خوانم.

« لَکِنِّ »=از حروف مشبهةٌ بالفعل،« ی »= اسم حروف مَشبَّهةٌ بالفعل و منصوب محلاًّ، « مَحبُوسٌ »= خبر حروف مُشبَّهةٌ بالفعل(مفرد مشتق)ومرفوع به اعراب اصلی وظاهری، « مُحتَقَرٌ »=خبر دوم لَکِنَّ(مفردمشتق) و مرفوع به اعراب  اصلی وظاهری،« مَعَ »=مفعولٌ فیه و ظرف ومنصوب به اعراب اصلی وظاهری، « أنَّ » = از حروف مُشبَّهةٌ بالفعل،« ی » = اسم حروف مُشبَّهةٌ بالفعل ومنصوب محلاًّ، « أنطِقُ »=خبرأنَّ(جمله فعلیه) ومرفوع محلاًّ و فعل وفاعل ضمیر مستتر « أنا» فاعل،« و َ»=حرف عطف،« اُغَرِّد  ُ »=معطوف ومرفوع به تبعیت واعراب محلِّی و فعل وفاعل ضمیر مستتر «أنا» فاعل می باشد.

« یَحمِلُکَ الأشرَافُ عَلَی أیدِیهِم مَعَ أنَّکَ لاتَنطِقُ. »=ثروتمندان تو را روی دستانشان حمل می کنند با وجود اینکه تو سخن نمی گوئی.

«یَحمِلُ»= فعل،«کَ»= مفعولٌ به ومنصوب به اعراب محلِّی،«ألأشرَافُ»= فاعل ومرفوع به اعراب اصلی وظاهری، «عَلَی أیدِی»= جارو مجرور ومجرور به اعراب تقدیری،«هِم»= مضافٌ إلیه ومجرور محلاًّ،«مَعَ»= مفعولٌ فیه و منصوب به اعراب اصلی وظاهری،«أنَّ» = از حروف مُشبَّهة بالفعل،«کَ»=اسم حروف مشبهةٌ بالفعل و منصوب محلاًّ،«لاتَنطِقُ » =خبرحروف مُشبَّهةٌ بالفعل (جمله ی فعلیه) و مرفوع به اعراب محلِّی است. شامل: فعل وفاعل ضمیر مستتر «أنتَ» فاعل است.

حروف عطف از حروف غیرعامل(یعنی بی اثر دراعراب کلمه ی پس ازخود )می باشند.مشهورترين حروف عطف عبارتنداز:وَ=و،فـ=َپس،ثُمَّ=سپس،بَلْ=بلکه،لَکِنْ=امَّا،اَمْ=یا،اَوْ=یا.هرکلمه یا عبارتی که پس از یکی از حروف عطف بیاید، معطوف می باشد .ودر اعراب از کلمه یا عبارتی که برآن عطف شده است، تبعیت می کند.مانند:«مَحبُوبٌ» دراین عبارت «اَنتَ مُکَرَّمٌ وَ مَحبُوبٌ عِندَ النَّاسِ.»

ازدقت نظر شما عزیزان سپاسگزاری می کنم:

همانطوریکه در نکته 8 عرض کردم؛دونوع منادا(مضاف و شبه مضاف) معرب ومنصوب هستند.و دونوع منادای دیگر (نکره مقصوده و مفرد معرفه)مبنی بر ضم ومنصوب محلا می باشد.

       باید توجه داشت در مناداهای مضاف وشبه مضاف، می توانند دارای اعراب اصلی و ظاهری یا فرعی وظاهری باشند.

یکی از شما عزیزان این پرسش را مطرح کرده اید.

تمامی اسمهای معربی که آخرین حرفشان تشدید دارند،صحیح الآخِر هستند.هرچند آخرین حرفشان «واو»یا « یاء» باشد.

بنابراین «غَنِیّ» به دلیل اینکه آخرین حرفش تشدید دارد، صحیح الآخِر است.

فوائد شيوه هاي صحيح مطالعه :

        شيوه هاي صحيح مطالعه،چهار مزيت عمده زيرا را به دنبال دارد:

1-زمان مطالعه را كاهش مي دهد.

2-ميزان يادگيري را افزايش مي دهد.

3-مدت نگهداري مطالب در حافظه را طولاني تر مي كند.

4- بخاطر سپاري را آسانتر مي سازد.

مشکلات روحی نیز مانند سایر امراض قابل پیشگیری و درمان می باشد.
بسیاری از اختلالات روحی با استرس فیزیکی(مثل بیماری)یا استرس عاطفی(مثل از دست دادن دوستان)بروز می کند . زیرا در چنین وضعیت هایی تعادل مواد شیمیایی مغز تغییر می کند. هدف از درمان اختلالات روحی کاهش استرس و ایجاد تعادل دوباره در سطح مواد شیمیایی مغز است.

به طور کلی بهتر است برای درمان اختلالات روانی از کمک متخصصان بهره برید به خصوص زمانی که :

شستشو با آب نمک ، اقدامی مناسب در پیشگیری از انواع گلودرد

یک متخصص گوش و حلق و بینی گفت : با توجه به آغاز فصل سرما و افزایش احتمال ابتلا به انواع گلو درد و آنفلوانزا، قرقره و شستشوی گلو با آب نمک رقیق اقدامی مناسب در پیشگیری از این بیماری هاست.

دکتر علیرضا جعفری در گفتگو با ایرنا افزود: عفونت ها شایع ترین بیماری های حلق و آنژین های چرکی مهم ترین بیماری های این ناحیه از بدن محسوب می شود.

وی اظهار داشت: گلودردهای چرکی با رایج ترین داروها به سادگی قابل درمان است، اما در صورتی که درمان نشود بیماری های دریچه قلب و نارسایی کلیوی را برای بیماری به همراه خواهد داشت.

این پزشک تاکید کرد: شستشوی روزانه گلو با آب نمک مهمترین و کارآمدترین شیوه پیشگیری از ابتلا به بیماری های حلق است.

عکس های دیدنی از جاده ای کوهستانی با دیوار های برفی در ژاپن

ارتفاع این دیوار های برفی به 20 متر هم میرسد.

« ألاتُشَاهِدِینَ ظُلمَ القِطَّةِ؟ »=آیا ستم گربه را نمی بینی؟

« أ »=حرف استفهام،« لاتُشَاهِدِینَ »=فعل وفاعل ضمیر بارز«ی»فاعل ومرفوع محلاًّ،« ظُلمَ »=مفعولٌ به ومنصوب به اعراب اصلی وظاهری،« القِطَّةِ »=مضافٌ الیه ومجرور به اعراب اصلی وظاهری است.

« نَحْنُ مَظْلُومُونَ. »=ما ستمدیده ایم.

« نَحْنُ »=مبتدا ومرفوع محلاًّ،« مَظْلُومُونَ »=خبر(مفرد مشتق) ومرفوع به اعراب فرعی وظاهری است.

« یَااَیُّهَاالَّذِینَ آمَنُوا اُذکُرُوا اللهَ ذِکراً کَثِیراً.»= ای کسانیکه ایمان آوردید خداوند را بسیار یادکنید.

«یَا»= حرف ندا،«أیُّ»= منادای نکره مقصوده ومبنی بر ضمّ ومنصوب محلاًّ،«هَا»=حرف تنبیه،«ألَّذِینَ »= عطف بیان ومرفوع به تبعیت واعراب محلِّی،«آمَنُوا»= جمله صله وشامل فعل وفاعل ضمیربارز«و» فاعل ومرفوع محلاًّ،«اُذکُرُوا»= فعل وفاعل ضمیربارز«و» فاعل ومرفوع محلاًّ،«ذِکراً»=مفعول مطلق نوعی ومنصوب به اعراب اصلی وظاهری، «کَثِیراً»= صفت ومنصوب به تبعیت و اعراب اصلی وظاهری است.

« عِنْدِي »=خبر مقدم (شبه جمله) ومرفوع محلاًّ،« فِكْرَةٌ »=مبتدای مؤَخَّر ومرفوع به اعراب اصلی وظاهری است.

« لاتَتَعَجَّبِي. »= تعجُّب نکن.

فعل وفاعل ضمیر بارز«ی» فاعل ومرفوع محلاًّ.

« لايَجْعَلُ »=فعل مضارع ومرفوع به اعراب اصلی وظاهری،« النَّاسُ »=فاعل ومرفوع به اعراب اصلی وظاهری،« فِي الْمَخَازِنِ »=جار ومجرور و مجرور به اعراب اصلی وظاهری،« شَيْئاً »=مفعولٌ به و منصوب به اعراب اصلی وظاهری،«  لِذِي »=جارومجرور و مجرور به اعراب فرعی وظاهری،« الْحَاجَةِ »=مضافٌ الیه ومجرور به اعراب اصلی وظاهری است.

فاعل در فعل مضارع وامر در صیغه های 7 و 13زو14 همیشه ضمیر مستتر می باشد:

فعل مضارع وامر للمخاطب همیشه فاعلش ضمیر مستتر«أنتَ» می باشد.مانند:تَکتُبُ و اُکتُب= فاعلشان همیشه ضمیر مستتر أنتَ می باشد.

فعل مضارع وامر للمتکلم وحده همیشه فاعلش ضمیر مستتر«أنا» می باشد.مانند: اَکتُبُ و لأکتُبْ =فاعلشان هميشه ضمير مستتر أنا مي باشد.به همين دليل در فعل أتَعَجَّبُ فاعلش ضمير مستتر أنا مي باشد.

فعل مضارع وامر للمتكلم مع الغير هميشه فاعلش ضمير مستتر«نَحْنُ»مي باشد.مانند:نَكْتُبُ و لِنَكْتُبْ = فاعلشان هميشه ضمير مستتر نَحْنُ مي باشد.