«إِنَّ هَذَا القُرآنَ یَهدِی لِلَّتِی هِیَ اَقوَمُ.»=البته این قرآن به راهی هدایت می کند که آن استوارترین است.
«إِنَّ »= از حروف مُشبَّهةٌ بالفعل،«هَذَا»=اسم إِنَّ ومنصوب محلاًّ،«القُرآنَ»= عطف بیان ومنصوب به اعراب اصلی و ظاهری،«یَهدِی»=خبر(جمله فعلیه) ومرفوع محلاًّ،شامل فعل وفاعل ضمیر مستتر هُوَ فاعل،«لِلَّتِی»= جارومجرور و مجرور به اعراب محلِّی،«هِیَ اًقوَمُ»=جمله صله ومحلی از اعراب ندارد.«هِیَ»=مبتدا ومرفوع محلاًّ،«اَقوَمُ»= خبر (مفرد جامد) ومرفوع به اعراب اصلی وظاهری است.